آیا تدبّر قرآن یک فریضه است؟
تدبّر قرآن یک فریضه است زیرا:
"أَ فَلَا يَتدبّرونَ الْقُرْءَانَ وَ لَوْ كاَنَ مِنْ عِندِ غَيرِْ اللَّهِ لَوَجَدُواْ فِيهِ اخْتِلَافًا كَثِيرًا"[i] آيا در [معانى] قرآن نمىانديشند؟ اگر از جانب غير خدا بود قطعاً در آن اختلاف بسيارى مىيافتند. "أَ فَلَا يَتدبّرونَ الْقُرْءَانَ أَمْ عَلىَ قُلُوبٍ أَقْفَالُهَا"[ii] آيا به آيات قرآن نمىانديشند؟ يا [مگر] بر دلهايشان قفلهايى نهاده شده است؟
رهبر معظم انقلاب می فرماید: بايد در قرآن تدبّر كرد. خود قرآن در موارد متعدد از ما مي‌خواهد كه تدبّر كنيم.7
حضرت امام می فرماید: مهجور گذاردن قرآن مراتب بسيار و منازل بيشمار دارد كه به عمده آن شايد ما متّصف باشيم. آيا اگر ما اين صحيفه الهيّه را مثلًا جلدي پاكيزه و قيمتي نموديم و در وقت قرائت يا استخاره بوسيديم و به ديده نهاديم، آن را مهجور نگذاشتيم؟ آيا اگر غالب عمر خود را صرف در تجويد و جهات لغويّه و بيانيّه و بديعيّه آن كرديم، اين كتاب شريف را از مهجوريّت بيرون آورديم؟ آيا اگر قرائات مختلفه و امثال آن را فرا گرفتيم، از ننگ هجران از قرآن خلاصي پيدا كرديم؟ آيا اگر وجوه اعجاز قرآن و فنون محسّنات آن را تعلّم كرديم، از شكايت رسول خدا مستخلص شديم؟ هيهات! كه هيچ يك از اين امور مورد نظر قرآن و مُنَزِّلْ عظيم الشأن آن نيست...[vi]
رهبر معظم انقلاب می فرماید: قرآن كتاب نور، كتاب معرفت، كتاب نجات، كتاب سلامت، كتاب رشد و تعالي و كتاب قرب به خداست. ما اين خصوصيات را چه وقت از قرآن به دست مي‌آوريم؛ برادران عزيز؟ همين كه قرآن را در جيبمان بگذاريم كافي است؟ اين‌كه در هنگام سفر، از زير قرآن رد شويم كافي است؟ امروز من مي‌گويم، اين‌كه ما در جلسه‌ي تلاوت قرآن شركت كنيم كافي است؟ اين‌كه حتي قرآن را با صداي خوش تلاوت كنيم يا تلاوت خوش را بشنويم و از آن لذت ببريم كافي است؟ نه. چيز ديگري لازم دارد. آن چيست؟ آن تدبّر در قرآن است.[vii]